Sanayi Kaynaklı Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik

Çevre ve Şehircilik Bakanlığından:

SANAYİ KAYNAKLI HAVA KİRLİLİĞİNİN KONTROLÜ YÖNETMELİĞİNDE

DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK

MADDE 1 – 3/7/2009 tarihli ve 27277 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Sanayi Kaynaklı Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliğinin 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (j) bendindeki “kapsamında yer alan işletmeler için emisyon ölçüm raporu geçerlilik süresi üç yılı,” ibaresi “kapsamındaki işletmeler için emisyon ölçüm raporu geçerlilik süresi iki yılı,” şeklinde değiştirilmiştir.

MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 8 inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendindeki “kapsamındaki Ek-1’de yer alan işletmelerin” ibaresi “kapsamındaki Ek-1 ve Ek-2’de yer alan işletmelerin” şeklinde değiştirilmiştir.

MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 10 uncu maddesinin başlığı aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve aynı maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

“Çevre izni kapsamında hava emisyonu açısından değerlendirme”

“(2) Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmeliğin Ek-2’sinde yer alan “7. Gıda Endüstrisi, Tarım ve Hayvancılık” başlığı altındaki işletmeler, mezkûr Yönetmelik Ek-1 ve Ek-2 listelerinde başka bir grupta yer almıyorsa, söz konusu işletmeler için; çevre izni kapsamında emisyon ölçüm raporu hazırlanması ve işletmelerin hava emisyonu açısından değerlendirilmesi gerekmez.”

MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 14 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“MADDE 14 – (1) İşletmeci veya işletme sahibi; çevre izni veya emisyon izni bulunan işletmeler için, emisyon iznine veya çevre iznine esas ölçüm raporunun tarihini esas alarak, Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmeliğe göre çevre iznine ve lisansına tabi işletmelere iznin verildiği sırada öngörülen verilerden herhangi bir sapma olup olmadığını ve tesiste gerçekleştirilen iyileştirmeleri her iki yılda bir, rapor etmek zorundadır. Ölçüm raporu, standartlara uygun numune alma şartları ve ölçüm metotları dikkate alınıp, emisyon ölçümleri yapılmak suretiyle Ek-11’deki formata uygun olarak hazırlanır. Raporun bir nüshası işletmede muhafaza edilir, talepleri hâlinde yetkili mercilere veya denetimler sırasında denetim görevlilerine sunulur.”

MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğin 17 nci maddesinin başlığı, birinci fıkrasının birinci cümlesi ve (ç) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Hava emisyonu konulu çevre izninin iptal edilmesi”

“Bu Yönetmelik esaslarına göre işletme için verilen hava emisyonu konulu çevre izni;”

“ç) İşletmecinin veya İşletme sahibinin, 14 üncü maddede belirtilen sürelerde yapılması gereken teyit ölçümlerini yaptırmadığının tespit edilmesi hâlinde;”

MADDE 6 – Aynı Yönetmeliğin geçici 5 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“GEÇİCİ MADDE 5 – (1) 1/4/2010 tarihine kadar emisyon izni için başvuru dosyası hazırlayıp yetkili mercie başvurmuş olan işletmecilere ilişkin emisyon izni sürecinin, 1/4/2011 tarihine kadar sonuçlandırılamaması hâlinde, emisyon izni süreci hükümsüz kalır. Bu durumda çevre izni almak için, Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmelik çerçevesinde başvuruda bulunmak gerekir.”

MADDE 7 – Aynı Yönetmeliğin ekinde yer alan Ek-5’in (A) bölümünün (4.4.1.1) numaralı alt bendi ile (4.4.1.2) numaralı alt bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, (4.4.1.3) numaralı alt bendi yürürlükten kaldırılmış, (6.2.1) numaralı alt bendinin ilk paragrafı aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve (6.2.2.) numaralı alt bendindeki “ısıl gücü 100 MW’dan büyük” ibaresi “ısıl gücü 50 MW’dan büyük” şeklinde değiştirilmiştir.

“4.4.1.1) 1/1/2012 tarihinden itibaren mevcut tesislerde; sıvı yakıt kullanılması hâlinde, baca gazında %3 hacimsel oksijen esas alınarak, SO₂ emisyonu için, ısıl güce bağlı olarak aşağıdaki sınır değerler uygulanır:

a) Yakıt ısıl gücü 300 MW’a kadar olan tesislerde 1700 mg/Nm³;

b) Yakıt ısıl gücü 300 MW ve daha büyük olan, 500 MW’dan küçük olan tesislerde; 1700-400 mg/Nm3 (ısıl gücü bağlı olarak lineer azalma);

c) Yakıt ısıl gücü 500 MW ve daha büyük olan tesislerde, 400 mg/Nm³;

sınır değeri aşılamaz.

Kükürt oranı % 1’den yüksek olan sıvı yakıt kullanılan tesislerde kükürt dioksit emisyonlarını azaltan baca gazı arıtma tesisi kurularak SO₂ emisyonu için 1700 mg/Nm3 sınır değeri aşmaması sağlanır.”

“4.4.1.2) 1/1/2012 tarihinden itibaren yeni tesislerde; sıvı yakıt kullanılması hâlinde, baca gazında %3 hacimsel oksijen esas alınarak, SO₂ emisyonu için, ısıl güce bağlı olarak aşağıdaki sınır değerler uygulanır:

a) Yakıt ısıl gücü 50 MW’a kadar olan tesislerde; SO₂ 1700 mg/Nm³;

b) Yakıt ısıl gücü 50 MW ve daha büyük olan, 300 MW’dan küçük olan tesislerde; 400-200 mg/Nm3 (ısıl gücü bağlı olarak lineer azalma);

c) Yakıt ısıl gücü 300 MW ve daha büyük olan tesislerde; 200 mg/Nm³;

sınır değeri aşılamaz.”

“Yakıt ısıl gücü 50 MW’a kadar olan çoklu yakıtlı ateşleme ünitesi olan tesislerde kullanılan yakıtlardan birinin sıvı yakıt olması hâlinde kükürt dioksit emisyonu konsantrasyonu baca gazında %3 hacimsel oksijen esas alınarak 1/1/2012 tarihinden itibaren 1700 mg/Nm³ sınır değeri aşılamaz.”

MADDE 8 – Aynı Yönetmeliğin ekinde yer alan Ek-5’in “T) ONDOKUZUNCU GRUP TESİSLER” bölümü yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 9 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 10 – Bu Yönetmelik hükümlerini Çevre ve Şehircilik Bakanı yürütür.

_____

www.vergiburosu.com